گفتگو با همسر شهید حججی ,این خیمه‌های سوزان ، شعله‌هایی که تا آسمان بالا رفته‌اند، این اسیر دست بسته، آن جلاد خنجر به دست؛ این نگاه مطمئن و قلب آرام؛ آن چشم‌های وحشی و قلب بی‌رحم! به تقویم که باشد این عکس ، همین 5 روز پیش گرفته شده، جایی روی خاک سوریه… اما به دلمان که رجوع کنیم این عکس انگار یک تکه جدا افتاده از زمان است؛ پیشکشی روشن از 1400 سال پیش. انگار هرکسی که بخواهد قهرمان دست‌بسته این عکس را بشناسد باید داستان کربلا را یک بار دیگر مرور کند؛ داستان سر بریده و عاشقی. حکایت عشقی که از 1400 سال پیش شروع شده، «سر» می‌دهد اما هیچوقت «بسر» نمی‌رسد.

بسم رب الشهدا و الصدیقین؛ "مَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی وَ..." /اعراف ۱۷۸ هر که را خداوند هدایت کند، او هدایت یافته است.

وارد خطه مجاهد پرور ایران و دیار سردار حاج احمد کاظمی شدیم، در و دیوار شهر مزیّن به تمثال کوه استقامت در پوست خود نمی گنجد، با زبان رسا به میهمانان خوش آمد می‌گوید...

محله شیخ آباد، جنب مسجد حضرت امیر المؤمنین علیه السلام در یک محله فقیر نشین منزل پدر شهید:

برو بچه های محل، جوانان ولایی و آتش به اختیار، پرشور و اشتیاق، با لباس مشکی مشغول آذین بندی محل هستند و به میهمانان خوش آمد می‌گویند. مسئول هماهنگی دفتر امام جمعه محترم نجف آباد، جناب آقای جعفری به استقبال ما آمد، او می‌گوید که مردم و مسئولین یکسره در رفت و آمد هستند. مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان و برخی از روحانیون و اقشار مختلف مردم هم حضور دارند.