وقال علیه السلام: أَنَا یَعْسُوبُ الْمُؤْمِنِینَ، وَالْمَالُ یَعْسُوبُ الْفُجَّارِ. (قالَ الرَّضِیُ: وَمَعْنى ذلِکَ أنَّ الْمُؤْمِنینَ یَتَّبِعُونَنی، وَالْفُجّارَ یَتَّبِعُونَ الْمالَ کَما تَتَّبِعُ النَّحْلُ یَعْسُوبَها، وَهُوَ رَئِیسُها).
امام علیه السلام فرمود : من،یعسوب (وپیشواى)مؤمنانم،ومال وثروت،یعسوب (وپیشواى)بدکاران است. مرحوم سیّد رضى در ذیل این گفتار حکیمانه مى گوید: معنى این سخن آن است که مؤمنان از من پیروى مى کنند و بدکاران از مال، همانگونه که زنبوران عسل از یعسوب و رئیس خود پیروى مى کنند.